به گزارش مجله خبری نگار، این غول آسمانی، سه هزار سال نوری از ما در اعماق صورت فلکی تاج شمالی، در آستانه ارائه نمایشی خیره کننده است که دیگر هرگز در زندگی اکثر ما تکرار نخواهد شد.
در این منظومه ستارهای دوتایی، دو شریک نابرابر وجود دارد: یک غول سرخ پیر و یک کوتوله سفید حریص که به آرامی مواد آن را میدزدد. تقریبا هر هشتاد سال یکبار، هنگامی که تجمع مواد به یک نقطه بحرانی میرسد، کوتوله سفید در پدیدهای به نام ابرنواختر منفجر میشود.
این رویداد بسیار مورد انتظار یک فرصت علمی نادر است و هنگامی که "North Corona-T" که به عنوان یک ستاره درخشان نیز شناخته میشود، منفجر میشود، ناگهان از یک نقطه ضعیف که فقط توسط تلسکوپ دیده میشود به ستارهای درخشان که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است، با سطح روشنایی شبیه به یک ستاره قطبی تبدیل میشود.
اما این فرصت زیاد طول نخواهد کشید، زیرا رژه آسمانی کوتاه خواهد بود، شاید فقط یک هفته، قبل از اینکه ستاره برای دهههای آینده به عدم فعالیت خود بازگردد.
هیچ دقیقا نمیداند که ستاره تاج شمالی چه زمانی فوران میکند، با این حال، تا آغاز آوریل ۲۰۲۵، ستاره درون صورت فلکی تاج شمالی سه تا چهار ساعت پس از غروب خورشید در آسمان شرقی طلوع میکند. شما میتوانید صورت فلکی را با جستوجو بین دو ستاره درخشان، واقعیت عقاب (وگا) و "ماهی نیزهای" (Arcturus)، یا با ردیابی ستارههای دب اکبر، و سپس ردیابی چهار ستاره تشکیل دهنده "تابوت" در سیارک دختران تابوت بزرگ، پیدا کنید.
هر ماه تا سپتامبر، کرونا T شمالی زودتر افزایش مییابد و نظارت بر آن را آسانتر میکند.
برای بهترین تجربه مشاهده، کارشناسان توصیه میکنند از قبل با این منطقه از آسمان آشنا شوید. میتوانید از برنامههای نجومی مانند Stellarium استفاده کنید، یا حتی فقط در یک شب صاف بیرون بروید تا در مورد الگوی ستاره در صورت فلکی تاج شمالی بیاموزید. وقتی زمان آن فرا میرسد، ناگهان متوجه یک ستاره جدید درخشان خواهید شد که در جایی ظاهر میشود که قبلا وجود نداشت.
طبق محاسبات او، T CrB هر ۱۲۸ چرخه منفجر میشود و چرخه کامل سیستم ۲۲۷ روز طول میکشد. اولین برآوردها، بر اساس این فرمول، فرض بر این بود که انفجار در ۲۷ مارس رخ خواهد داد. از آنجایی که این اتفاق نیفتاد، تاریخهای احتمالی زیر شامل ۱۰ نوامبر ۲۰۲۵ یا ۲۵ ژوئن ۲۰۲۶ است.
این پدیده فقط یک منظره زیبا نیست، بلکه پنجرهای نادر برای درک یکی از هیجان انگیزترین فرآیندهای کیهانی است. هر یک از این انفجارها به دانشمندان فرصتی میدهد تا فعل و انفعالات پیچیده بین ستارگان دوتایی، مکانیسمهای انتقال مواد بین آنها و فیزیک گرما هستهای را که در چنین انفجارهایی رخ میدهد، مطالعه کنند.
آخرین باری که این ستاره منفجر شد، جهان در سال ۱۹۴۶ بود، در دوران پیش از فضا، زمانی که تلسکوپها به اندازه امروز ابتدایی بودند. اکنون، با توسعه فناوری نجومی، ممکن است بتوانیم دادههای بی سابقهای را در مورد این رویداد نادر جمع آوری کنیم؛ بنابراین آن تاریخ را در حافظه خود نگه دارید، تجهیزات نجومی خود را آماده کنید و برای فرصتی آماده شوید که ممکن است در زندگی شما تکرار نشود. زیرا اگر این پدیده را از دست بدهید، رویداد بعدی در حدود سال ۲۱۰۰ خواهد بود.
منبع: اسپیس